maandag 14 februari 2011
Deel 6 - My Guardian
Hoe is het nu gekomen dat ik opeens mijn verhaal doe ? Dat wil ik vertellen. In december 2010 heb ik een heftig moment beleefd. Een ongeluk zit in een klein hoekje... Ik zag het aankomen: "...dit gaat fout..." Die twee seconden duurden 40 jaar... Op het moment dat mijn hoofd met een smak op de grond had moeten knallen word ik echter opgevangen. Mijn Guardian heeft zijn werk op dat moment gelukkig goed gedaan. Mijn grote dank aan hem ! Omstanders waren ontzettend geschrokken en dachten na het zien van deze Hollywood scene dat ik er zou zijn geweest. Direct na de val stond ik echter gewoon op en het vreemde was, dat ik nog geen schrammetje had. Tja wel een enorm gezwollen schedel die ik moest laten nakijken in het ziekenhuis...
Het vreemde is; ik heb nergens last van gehad... Fysiek althans. Maar als je een dergelijke ervaring hebt gehad, moet ik zeggen dat dit veel impact heeft. Nogmaals; fysiek heb ik geen last gehad, maar psychisch wordt je wel even geconfronteerd met jezelf.
Die twee seconden duurden wel 40 jaar... Mijn leven flitstte aan me voorbij. Alle momenten met waarde heb ik mogen herbeleven. Mooie momenten, droevige momenten, gewone dingen en de barrieres die je in een leven mag doorstaan. Ik vertelde het al, maar tijdens de laatste flitsen van mijn leven, op dat moment heb ik mijn beschermengel gevoeld !
De eerste dag na het ongeluk, kon ik maar een ding doen: (Met emotie) God danken dat ik er nog ben. Tijdens dit proces, komen ook al die flitsen terug. De droevige momenten die een mensenleven biedt; weggevallen familie, vrienden en onze miskramen, de dood van mijn grootste makkers; mijn honden...
Maar het leven is niet alleen maar triest, want ook de mooie momenten worden herbeleefd. Wandelen met opa als klein menneke, de eerste vriendinnetjes, de leuke momenten met vrienden op feestjes en concerten... ALLES KOMT VOORBIJ... En nu komt het; in deze flitsen zie ik ook beelden van de onschuldige en korte gesprekken die wij in een ver verleden voerden. Ik zie je vriendelijke guitige lach en je mooie ogen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten